آرشیو از دیدگاه شعرا

جز پر در این قفس نماندهدیگر مرا نفس نمانده زخمی ترین کبوتر این روزگارمبی هم نفس در این قفس جان می سپارم با این دل شکستهمجروح و زار و خسته […]

ادامه ...

دهم ماه رجب، عیدِ جواد، ابن رضاستعطر ریحانه ز ریحانه در امواج فضاست بـه رضا دسته گلی کرده خداونـد عطاکه گلستان وجود از نفسش روح فزاست این جواد است، جواد […]

ادامه ...

بر خاک حجره ، سر می گذارم تنهای تنها جان می سپارم قاتل مرا کشت با کام عطشان بابا رضا جان ، بابا رضا جان بابا رضا جان ، بابا […]

ادامه ...

دارم دلی دریای خون از ظلم و عدوانبهر بصر، از درد و قسمت کرده طغیانمرغ دلم را کرده صیادی نشانهمی سوزم و می سازم از دست زمانهبر دام محنت، مبتلا […]

ادامه ...

تو جواد ابن الرضایی تو امیر قلب مایی(تو امیر قلب.. محض روی نوکر امشب کن به حالم یک نگاهی(کن به حالم یک … تویی یار وامیر ما ببین تو دست […]

ادامه ...

خونین تر است از همه لاله ها دلممیسوزد از شراره زهر جفا دلم آتش فتاده است زسر تا به پای منیارب ببین که زهر چه کرده است با دلم دل […]

ادامه ...

از شـرار زهـر کـیـنـه پـیـکـرم آتـش گـرفـت از جـفـای همسـرم خـاکـستـرم آتـش گـرفـت هـمـدم نـا آشنـایـم قـاتـل جـانـم شـده از جسـارت هـای او پـا تـا سـرم آتـش گـرفـت بـا کـنیـزان […]

ادامه ...

تشنه ی آب و عاطفه هستیاز نگاهت فرات می ریزد از صدایِ گرفته ات پیداستعطش از ناله هات می ریزد نفست بند آمده؛ ای وایعاقبت زهر کار خود را کرد […]

ادامه ...

در میان حجره مولایم ز پا افتاده استکز غمش اسلام در شور و نوا افتاده است پشت در گرید کنیزی زیر لب گوید که اینوجوانی تشنه لب اینجا زپا افتاده […]

ادامه ...

چو لاله خونجگر شد از زهرجفا جواد اهل بیت گل باغ رضا ز سوز تشنگی کشد پا بر زمینبه چشمش اشک غم به لب دارد نوا کند این زمزمه بیا […]

ادامه ...