آرشیو دیدگاه شعرا

گشود دیده چو بر این جهان امام جوادبه روى خلق در مرحمت خداى گشاد شکفت تا گل رویش ز بوستان رضا(ع)بداد مژده به اهل نیاز، پیک مراد عیان تجلّى حق […]

ادامه ...

از من گرفته همسر من خورد و خواب رازهر جفا زجان ودلم برده تاب را وای از عناد دختر مأمون که از جفامسموم کرد زاده خیر المئاب را تنها نه […]

ادامه ...

لب تشنه بود ، تشنه یک جرعه آب بودمردی که درد های دلش بی حساب بود پا می کشید گوشه حجره به روی خاکپروانه وار غرق تب و التهاب بود […]

ادامه ...

شمیم زلف تورا بادها کجا بردندمقام قدِّ تورا خاکها چرا بردند چگونه باب حوائج نخوانمت ای پیرکه حمله بر تو چنان باب،حلقه ها بردند درختها به مقام تو غبطه ها […]

ادامه ...

زیر تازیون خورشید در هجوم سرد مهتابروی بومه یک پرستو که سه روزه خفته در خواب آخه غمم اندازه داره دلم براش چه بیقرارهچه بی کس و یاره شرار غم […]

ادامه ...

الا کرم ز تو مشهور یا امام جوادکلام توست همه نور یا امام جواد ائمه‌اند جواد و توئی جواد همهکه گشته جود تو مشهور یا امام جواد سزد ز لعل […]

ادامه ...

دل من را اسیر تو کردهجلوه هایی که دم به دم داری حضرت عشق! حضرت باران!در دل خسته ام حرم داری در هوای زیارت حرمتدر به در می شویم مثل […]

ادامه ...

ای سـرا پـا جلوۀ باری تعالی یا جواداین توئی در جود مانند خـدا یکتا جواد آستانت را که اهل عـرش خدمت می کنندفرشیان از شوق، مـی بوسند خاکش را جود […]

ادامه ...

آن روز کاظمین چو بازار شام شددنیا برای بار نهم بی امام شد دجله که دیگر آبروی رفته هم نداشتآنقدر اشک ریخت که چشمش تمام شد جنت وزید و حُجره […]

ادامه ...

شعر در مدح امام جواد (ع) – جود جواد هزار جان گرامی ، فدای جود جواد دل شکسته خود بسته ام به بود جواد هماره می رسد از کائنات و […]

ادامه ...