آرشیو دیدگاه شعرا

به دیوار قفس بشکسته ام بال و پر خود رازدم تنـهای تنـها ناله های آخر خود را درون شعله همچون شمع سوزان آتشی دارمکه آبم کرده و آتش زده پا […]

ادامه ...

آه بی قرارم بر زمین سر می گذارمآه مثل جدم تشنه لب جان می سپارم دور از وطن غم یاورم شد غمخوار من چشم ترم شد قاتل من همسرم شدآه […]

ادامه ...

نور الهدایی ابن الرّضایی آتش زده بر دل شرارِ آهت آقا شد حجره ی دربسته قتلگاهت آقا یابن الزّهرا(س)****** فدای سوز و فدای آهت گرید برای غربتت هر گل به […]

ادامه ...

در عزایت فَلک عزادار استدردِ هجرت، مَلک گرفتار است ناله های دلِ پر از خونتلحظه لحظه رضا خریدار است خانه را مأمنی برایت نیستهمسر بی وفا تو را یار است […]

ادامه ...

گوشه حجره داره نفس نفس میزنه جوونی کهتوی غربته مثل مجتبی توی غیرته مثل مرتضیتو محبته مثل فاطمه توی رأفته چون امام رضاهمه ی هستی امام رضا داره میسوزه از […]

ادامه ...

افتاده ای به گوشه ای از آشیانتانگویا به لب رسیده در این بُرهه جانتان حتّی میان خانه ی خود هم غریبه اییعنی که بی ستاره بُوَد آسمانتان بر روی خاک […]

ادامه ...

تا مرا از تو یاد مى‏آیدبه لبم یا جواد مى‏آید پى وصلى شکسته‏بال‏تواممنتسب بر توام که مال توام تا مگر لب نهم به‏لعل لبتگوئیا کوزه سفال توام جز تو را […]

ادامه ...

ایّام سوگوارى ابن الرضا بوداى اهل دل عزاى عزیز خدا بود جارى کنم ز دیده خود سیل اشک رادر ماتمى که فاطمه صاحب عزا بود از جور امّ فضل غریبانه […]

ادامه ...

سلام ما به رخ انور امام جواددرود ما، به تن اطهر امام جواد غریب بود و غریبانه جان سپرد و نبودکسى به وادى غم، یاور امام جواد ز آتش ستم […]

ادامه ...

ز بس غم در دل خود روز و شب داشتدلش در آتش غم سوز و تب داشت جواد اهلبیت از داغ مادرز طفلی ذکر یا زهرا به لب داشت ببین […]

ادامه ...