آرشیو دیدگاه شعرا

جوادُ الائمّه ابن الرضایی قتیلِ فتنه و ظلم و جفایی فدای آهت چه بود گناهت که حجره ی بسته شد قتلگاهت یا صاحب الزّمان آجرک الله…****** کنیزان کف زنان بُرون […]

ادامه ...

باز هم قافیه ها سوز و نوایی دارددر این خانه سرشوق گدایی دارد زائرت تا به ابد محو حرم می مانددیدن صحن و سرای تو صفایی دارد صاحب جود و […]

ادامه ...

ادامه ...

لاله می ریزه از حرارت صداش از نفس پر شررشتو قفس غربت و تنهایی و غم ریخته همه بال و پرش شـبیه شـمع آروم آروم که آب می‌شههمه دنیا پیش […]

ادامه ...

لب تشنه بود ، تشنه یک جرعه آب بودمردی که درد های دلش بی حساب بود پا می کشید گوشه حجره به روی خاکپروانه وار غرق تب و التهاب بود […]

ادامه ...

تو امام جوادی چون شد از پا فتادیسر به زانو نهادی یا جوادالائمه******** غصه ات بی شماره سینه ات پر شرارهاشک چشمت ستاره یا جوادالائمه******** این که ماه تمام است […]

ادامه ...

باز هم زهر شده مرهم بی یاور هاباز هم زخم زدند بر جگر مادرها این چه رسمی ست که یک عده پرستوی غریببنشینند درون قفس همسرها؟! جای شکر است ندیده […]

ادامه ...

ایمان غلامی(باب الجنه)پاى عشقى فتاده از نفسم کاروانى نهفته در جرسممفلسى از تبار شوق توام دامن آلوده­ی تو در هوسمموج آهم، شکسته ‏تر ز دلت غیر یار کریم نیست کسمنَفَسِ […]

ادامه ...

قدمش ناگهان شتاب گرفتطرفش رفت و ظرف آب گرفت آ را بر روی زمین تا ریختدر همان لحظه قلب زهرا ریخت روضه کوتاه نکته سر بستهحجره تاریک حجره در بسته […]

ادامه ...

در بین آسمانها مملو از فغان است عرش خدا سیه پوش برحجت جوان استاین نور آسمانی مهتاب عدل و داد است مظلوم شهر بغداد مولای ما جواد است مولا مو […]

ادامه ...